EUROPEJSKI DZIEŃ JĘZYKÓW

Pobierz - certyfikat

25 LAT MINĘŁO...

JUBILEUSZ XXV – LECIA

Szkoły Podstawowej Nr 44 im. Stanisława Moniuszki

27 maja 2013 roku był dla społeczności naszej szkoły dniem szczególnym. Tego właśnie dnia miały miejsce obchody Jubileuszu XXV – lecia Szkoły Podstawowej Nr 44 im. Stanisława Moniuszki w Białymstoku. Obchody rozpoczęły się 25 maja mszą świętą w kościele pw. św. Jadwigi Królowej i nabożeństwem w cerkwi pw. Zmartwychwstania Pańskiego. Podniosłość święta podkreśliła obecność pocztu sztandarowego szkoły.

Dnia 27 maja miały miejsce uroczystości w szkole. Salę gimnastyczną wypełnili uczniowie, nauczyciele, pracownicy obsługi i administracji, rodzice, emerytowani nauczyciele oraz znamienici goście. O godzinie 11.00 odbyła się akademia, która była okazją do wspomnień i refleksji nad przemijającym czasem. W części artystycznej mieliśmy okazję obejrzeć prezentację multimedialną poświęconą historii naszej szkoły, która sięga roku 1988. Wspomnienia przeplatały utwory muzyczne w wykonaniu chóru uczniowskiego, chóru nauczycieli i solistów oraz wiersze.

Aby umożliwić gościom podróż sentymentalną w przeszłość, przygotowano wystawy, na których zaprezentowano najważniejsze wydarzenia z życia szkoły oraz przedstawiono szeroką ofertę zajęć odbywających się w naszej szkole. Dużym powodzeniem cieszyły się stare kroniki, zarówno klasowe, jak   i szkolne, a także pamiątkowe zdjęcia. Święto szkoły stało się również okazją do zaprezentowania osiągnięć uczniów w nauce i sporcie. Goście mogli dokonać wpisu do księgi pamiątkowej wyłożonej w holu szkoły.

W tym ważnym dla nas dniu zaszczycili nas swoją obecnością:

• Jego Ekscelencja Najprzewielebniejszy JAKUB Arcybiskup Białostocki i Gdański
• Ks. Kanonik Kazimierz Fiedorowicz - Proboszcz Parafii p.w. Św. Jadwigi Królowej 
• Ks. Maciej Kozłowski - Proboszcz Parafii p.w. N.M.P. z Guadelupe 
• Ks. Jerzy Sęczek - Dyrektor Wydziału Katechetycznego Archidiecezji Białostockiej 
• Ks. mitrat Walenty Olesiuk
• Ks. Andrzej Popławski - Wizytator katechezy prawosławnej  
• Wiesława Ćwiklińska - Wicekurator Oświaty w Białymstoku              
• Lucja Orzechowska - Zastępca Dyrektora Departamentu Edukacji UM w Białymstoku 
• Andrzej Uścinowicz – członek Zarządu Oddziału ZNP 
• Dorota Gaszyńska – Dyrektor PS Nr 76 
• Bogusława Czyrska – Dyrektor PS Nr 77
• Andrzej Danieluk – Dyrektor SP Nr 43 
• Tomasz Blecharczyk – Dyrektor SP Nr 49 
• Leszek Kochanowski – Dyrektor ZSO Nr 9
• Antoni Ćwikliński – Dyrektor V LO 
• Dariusz Mierzyński – Dyrektor PG Nr 18 
• Anna Zalewska – Dyrektor SP Nr 16 
• Lena Ławniczuk – Dyrektor Niepublicznej Szkoły Podstawowej Św. Cyryla i Metodego 
• Grażyna Citko – Dyrektor PS Nr 1 Ochrony Zdrowia 
• Jerzy Bołtuć – Dyrektor SP Nr 34 
• Marcin Hodun – Dyrektor Zespołu Szkół im. Jana Pawła II w Kleosinie  
• Grażyna Rutkowska – Wicedyrektor Zespołu Szkół im. Jana Pawła II w Kleosinie  
• insp. Irena Doroszkiewicz - Komendant Miejski Policji 
• sierż. sztab. Monika Falkowska – Wydział Prewencji KWP w Białymstoku                           
• kom. Kamil Tomaszczuk -Naczelnik Wydziału Prewencji KMP 
• st. asp. Anna Baczyńska - Kierownik Rewiru Dzielnicowych III Komisariatu Policji 
• Jerzy Cywoniuk - Prezes SM „Słoneczny Stok” w Białymstoku 
• Cezary Zajkowski - Prezes KPK Sp. z o.o. 
• Józef Piotr Klim – wiceprezes zarządu PKS Sp. z o.o. 
• Jarosław Kazberuk oraz Marcin Orłowski - Jagiellonia Judo Club 
• Jan Lisowski - Prezes Zarządu Aerosol Metal Box Sp. z o. o. Charnowo Ustka 
• prof. dr hab. Wioletta Miłkowska - Regionalny Koordynator Programu „Śpiewająca Polska” 
• Agnieszka Hanusewicz - Wiceprezes Białostockiego Towarzystwa Śpiewaczego im. Stanisława Moniuszki 
• Małgorzata Lech - Doradca metodyczny edukacji wczesnoszkolnej 
• Tomasz Filipczuk – „GRUPA EDUKACJA” 
• Maria Katarzyna Żywno – Świetlica Socjoterapeutyczna „SZANSA”
• Rafał Średziński - Prezes Stowarzyszenia „My dla innych” 
• Waldemar Sadłowski - Założyciel UKS „KoLA” 
• Dorota Dąbrowska – przewodnicząca Rady Rodziców
• Mariola Rogalska – zastępca przewodniczącej Rady Rodziców
• Mariusz Kozak – skarbnik Rady Rodziców
  

Pragniemy serdecznie podziękować wszystkim rodzicom, nauczycielom i uczniom za zaangażowanie i pomoc w organizacji naszej uroczystości.

Szczególne podziękowania za okazane wsparcie finansowe składamy sponsorom:

• Urząd Miejski w Białymstoku, ul. Słonimska 1
• Jerzy Cywoniuk – Prezes SM „Słoneczny Stok” , Białystok, ul. Armii Krajowej 7
• Cezary Zajkowski – Prezes KPK Sp. z o.o., Białystok, ul. Składowa 7
• Wiesława Bazylewicz – WIB, Białystok, ul. Gen. Wł. Andersa 40/74
• Maciej Rusek – Prezes Zarządu Flesz Sp. z o.o., Warszawa, ul. Wrzeciono 2A/25
• Marian Ciepły – Handel Artykułami Mięsnymi i Spożywczymi, Białystok, ul. Magnoliowa 4
• Juliusz Antoniuk, Krzysztof Bargłowski, Krystian Waszkuć – ABW Superbruk Sp. z o.o., Juchnowiec Kościelny, Hryniewicze75/5
• Jan Lisowski – Prezes Zarządu Aerosol Metal Box Sp. z o. o., Ustka, Charnowo 36
• Przemysław Rzodkiewicz – Prezes Zarządu „MINT” Sp. z o.o. Warszawa, ul. Gościeradowska 1/44
• Izabela Anna Makowska – Dyrektor Zarządu Nieruchomości Inwestycje Sp. z o.o., Warszawa, ul. Bagatela 10/8
• Jarosław Kazberuk, Cezary Kazberuk, Marcin Orłowski – Jagiellonia Judo Club
• Wacław i Jadwiga Krahel – Restauracja „MOZART”, Białystok, ul. Rumiankowa 17

Dyrekcja, nauczyciele, pracownicy administracji i obsługi

Życiorys:

Stanisław Moniuszko
(1819 – 1872)

Biografia

Stanisław Moniuszko herbu Krzywda, urodził się 5 maja 1819r. w majątku Ubiel koło Mińska. Już od najmłodszych lat rodzice, a szczególnie matka, widząc jego talent muzyczny, kształcili gow tym kierunku. W 1836 roku, podczas pobytu w Wilnie, poznał swoją przyszłą żonę – Aleksandrę Mullerównę, z którą się ożenił po studiach w 1840 roku i zamieszkał z nią w Wilnie. Małżeństwo to zaowocowało dziesięciorgiem dzieci.
Moniuszko często podróżował i utrzymywał dobre kontakty z kompozytorami, zarówno zachodnioeuropejskimi jak i rosyjskimi. W sierpniu 1858 roku na stałe osiadł w Warszawie. Objął tu stanowisko kapelmistrza opery, a potem również nauczyciela harmonii, w powstającym właśnie Instytucie muzycznym. Gdy wybuchło powstanie styczniowe, destabilizacja sytuacji państwa negatywnie odbiła się na rozwoju kultury. Zawieszono wystawianie „Strasznego Dworu” ze względów cenzuralnych – zarzucano, że utwór ma wymowę niepodległościową. Moniuszko popadł
w tarapaty finansowe, znacznie się wówczas zadłużył. Natomiast jego sława rosła w innych krajach słowiańskich.  
Moniuszko uznawany jest za głównego twórcę pieśni polskiej, nazywany był też słowiańskim kompozytorem. Zmarł nagle, 4 czerwca 1872 roku w Warszawie, na atak serca. Pogrzeb artysty stał się manifestacją narodową. Ciało spoczęło na cmentarzu powązkowskim w Warszawie.

Kariera

 Po krótkim okresie nauki domowej pod kierunkiem matki Elżbiety, kształcił się w grze na fortepianie od 1827 roku u Augusta Frezera w Warszawie, zaś od 1830 roku – u Dominika Stefanowicza w Mińsku. W 1837 roku wyjechał na studia do Berlina, gdzie uczył się prywatnie harmonii, kontrapunktu, instrumentacji i dyrygentury pod kierunkiem Carla Friedricha Rungenhagena. Odbywał także praktykę, prowadząc chóry i akompaniując śpiewakom, poznawał wielki repertuar operowy, oratoryjny i symfoniczny oraz proces przygotowywania dzieł do wystawienia i technikę dyrygowania, biorąc udział w próbach, prowadzonych przez Rungenhagena oraz goszczącego wówczas w Berlinie, Gaspara Spontiniego. Po studiach zamieszkał w Wilnie i objął stanowisko organisty w Kościele św. Jana. Jego działalność przyczyniła się wybitnie do ożywienia muzycznego środowiska wileńskiego:

• Zorganizował amatorski zespół chóralny, z którym podczas kilku miesięcy jego istnienia wykonał z towarzyszeniem doraźnie zorganizowanej orkiestry m.in. „Requiem” Mozarta oraz fragmenty oratoriów „Stworzenie świata” Haydna i „Św. Paweł” Mendelssohna – Bartholdy’ego.
• W 1848 roku w Wilnie przygotował i osobiście poprowadził prawykonanie na estradzie pierwszej, dwuaktowej wersji opery „Halka”.
• W 1854 roku przy współudziale Achillesa Bonoldiego założył Towarzystwo im. Św. Cecylii, którego członkowie – amatorzy dawali pod jego batutą dwa razy do roku publiczne koncerty.

1 sierpnia 1858 roku został powołany na stanowisko pierwszego dyrygenta Opery Polskiej w Teatrze Wielkim w Warszawie. Pierwszym dziełem, jakie jeszcze w 1858 roku wystawił,  była jego własna jednoaktowa opera „Flis”. Podczas piętnastu niemal lat pracy na tym stanowisku, przygotował i wystawił kolejno wszystkie swoje następne opery. Prowadził ponadto sporadycznie chóry w kościołach warszawskich, m.in. w kościele ewangelickim wystawił oratorium „Eliasz” Felisa Mendelssohna. Występował także corocznie jako dyrygent na koncertach kompozytorskich.

W 1862 roku wyjechał do Paryża, licząc na wystawienie którejś ze swoich oper, co jednak nie doszło do skutku. Okres Powstania Styczniowego zahamował prace kompozytora, ciężkie warunki polityczne nie sprzyjały twórczości. W 1865 roku wystawienie opery „Straszny Dwór” wywołało jednak entuzjazm. Nowa opera odniosła sukces podobny do sukcesu „Halki”.

Twórczość Stanisława Moniuszki

Opery

• Halka (premiera wersji 2-aktowej 1848, wersji 4-aktowej 1858)
• Flis (premiera 1858)
• Rokiczana (nieukończona, pisana w latach 1858 – 1859)
• Hrabina ( premiera 1859)
• Verbum nobile (premiera 1861)
• Straszny Dwór (premiera 1865)
• Paria (premiera 1868)

Balety

• Monte Christo (1866)
• Na kwaterunku (1868)
• Figle szatana (1870)

Operetki

• Loteria (ok. 1840)
• Żółta szlafmyca (1841)
• Jawnuta (1850)
• Nocleg w Apeninach (1839)

Kantaty

• Cztery Litanie Ostrobramskie (1843 – 1855)
• Milda (tekst – fragm. „Witoloraudy” Józefa Ignacego Kraszewskiego, 1848)
• Nijoła ( tekst jw., po 1848)
• Widma ( tekst – „ Dziady część II” Adama Mickiewicza, ok. 1852)
• Sonety krymskie (tekst – wybrane 8 sonetów Adama Mickiewicza, 1867)

Msze

Uwertury koncertowe

• Bajka
• Kain
• Uwertura wojenna

Pieśni

Moniuszko jest najwybitniejszym polskim twórcą operowym. Najsłynniejszą z nich jest „Halka”, napisana w 1847 roku w dwóch aktach dla amatorskiej sceny wileńskiej, potem rozszerzona o dwa kolejne. Premiera odbyła się 1 stycznia 1858 roku w warszawskiej operze pod dyrekcją B. Metany, do libretta Włodzimierza Wolskiego. W następnych latach grana z upodobaniem w Krakowie, Lwowie, Poznaniu, Petersburgu, Moskwie, Kijowie, Odessie, Wiedniu, Lublanie i Pradze. Kolejną, ważną w twórczości Moniuszki operą jest „Straszny Dwór”. Libretto do opery napisał Jan Chęciński. Posiadając cechy romantyczne i komediowe zarazem, dzieło cechuje silne zabarwienie patriotyczne. Z powyższych powodów było jednocześnie popularne wśród polskiej publiczności i zakazane przez rosyjskie władze okupacyjne; opera powstała w okresie zaborów. Premiera polska przerodziła się w wielką manifestację patriotyczną. Prapremiera miała miejsce w Warszawie, 28 września 1865 roku. Dzieło jest uważane za najlepszą operę Moniuszki i zarazem najlepszy tego typu utwór polski XIX wieku.

Szkoła Podstawowa Nr 44 w Białymstoku powstała w lutym 1988 r. na osiedlu Zielone Wzgórza przy ulicy Rumiankowej 13. Naukę rozpoczęło 724 uczniów, a pracę – 42 nauczycieli. Od 1 września 1988r liczba uczniów wzrosła do 1725, a nauczycieli do 93.

Po ponad 25 latach w roku szkolnym 2015/16 w szkole zatrudnionych jest 53 nauczycieli, funkcjonuje 27 oddziałów, do których uczęszcza 622 uczniów.

Kurier Poranny w artykule z dn.11.02.1988 r.:

… „Zielone Wzgórza mają już szkołę – dzwonek przed terminem”. Zwykle piszemy o inwestycjach w poślizgu. Okazuje się jednak, że czasami budowlani potrafią być szybsi od harmonogramu robót. Tym razem dodatkowym powodem do satysfakcji jest fakt, iż dotyczy to obiektu wręcz niezbędnego – Szkoły Podstawowej nr 44 na Zielonych Wzgórzach w Białymstoku. Dzieci z tego osiedla uczą się w kilku sąsiednich – przeludnionych zresztą – placówkach, a rodzice drżą z niepokoju, bo na ruchliwej ulicy Gomułki coraz częściej dochodzi do poważnych wypadków, których ofiarami są uczniowie. Pierwszy dzwonek w nowej szkole, pod którą kamień węgielny wmurowano w czerwcu 1986 r., rozlegnie się już w poniedziałek 15 lutego, chociaż miało to nastąpić zgodnie z planem dopiero we wrześniu br. Odwiedziliśmy tę szkołę w miniony wtorek. Wokół gmachu, na korytarzach, w salach, pozostało jeszcze sporo do zrobienia. Rękawy zakasała nawet dyrektorka szkoły p. Walentyna Półjanowicz. Uwijały się również ekipy budowlane oraz pospolite ruszenie, czyli rodzice uczniów. Nie liczymy godzin naszej pracy – powiedziała p. W. Półjanowicz - aby tylko zdążyć na inaugurację. Nie żałują trudu pracownicy Podlaskiego Przedsiębiorstwa Budowlanego, którymi kieruje inż. Marek Nawrocki. Stale zagląda tu też szef grupy robót - Aleksander Stepanczenko. Na apel o pomoc odpowiedzieli również rodzice. Już pierwszego dnia zgłosiło się kilkanaście osób. Teraz zostanie oddana tyko część dydaktyczna obiektu. Na salę gimnastyczną wraz z biblioteką musimy poczekać do września. W czerwcu nastąpi próbny rozruch stołówki. Z niemałym trudem zgromadziliśmy już do niej niezbędne wyposażenie. Są również podstawowe pomoce dydaktyczne i sprzęt – ławki, krzesełka, tablice. Jak na nowoczesną placówkę przystało znajdą się w niej także komputery. Mamy już zapisanych do szkoły 750 uczniów od „zerówek” do siódmych klas włącznie. Ale już wiadomo, że w przyszłym roku będzie ich więcej.”…

15 lutego 1988 r. do użytku oddano część dydaktyczną obiektu, a 724 uczniów kl. 0 – VII rozpoczęło naukę w nowej placówce.

Szkolna książnica działalność rozpoczęła 1 marca 1988 r. Przez pierwsze pół roku zajmowała pomieszczenie zastępcze, którym była jedna z sal lekcyjnych w bloku dydaktycznym. We wrześniu została przeniesiona do specjalnie dla niej przeznaczonego lokalu w jeszcze wtedy nieoddanym do użytku bloku sportowym szkoły. Zatrudnieni w niej nauczyciele bibliotekarze zajmowali się w tym czasie przede wszystkim ewidencjonowaniem i katalogowaniem zbiorów. 13 lutego 1989 r. biblioteka została otwarta dla uczniów i nauczycieli. Skatalogowano 12 643 pozycje książkowe, wśród których znalazły się 8843 książki z literatury pięknej i 3800 pozycji z innych działów. Cały księgozbiór w roku szkolnym 1988/1989 wynosił 16 231 woluminów.

Uroczyste otwarcie Szkoły Podstawowej nr 44 i przecięcie wstęgi nastąpiło 29 lutego 1988r. Na uroczystość przybyli przedstawiciele władz miejskich, wojewódzkich i oświatowych m. in.: Wł. Kołodziejuk, J. Kuźmiński, Prezydent miasta – Z. Zdrojewski, Kurator Oświaty i Wychowania – E. Kryński, Inspektor Oświaty i Wychowania – R. Stolarz. Pierwszym dyrektorem szkoły była pani Walentyna Półjanowicz, która swoją funkcję pełniła w latach 1988 – 2012. Obowiązki pierwszego wicedyrektora pan Józef Klim objął 1.02.1988 r. i wypełniał do 31.08.1990 r. Radę Pedagogiczną stanowili:

W roku szkolnym 1988/89 naukę w szkole rozpoczęło 1725 uczniów kl. 0 – VIII, uczących się w 58 oddziałach. Funkcję drugiego wicedyrektora objął pan Jerzy Citko 1.09.1988 r. – 31.08.1991 r. Od września 1988 r. do rady pedagogicznej dołączyli kolejni nauczyciele:

1. Barbara Jasińska 0 C
2. Luba Chilimoniuk 0 E
3. Iwona Brzozowska 0 F
4. Anna Iwaszkowska 0 G
5. Małgorzata Chraboł I C
6. Iwona Rykaczewska I D
7. Grażyna Lach I E
8. Anna Zalewska I F
9. Katarzyna Zimnoch I G
10. Anna Topór I H
11. Bożena Dąb I i
12. Ewa Dolinowska II B
13. Dorota Bartoszuk II J
14. Beata Piesiak III H
15. Taisa Szymańska IV A
16. Maria Wileńska IV B
17. Dariusz Rykaczewski IV C
18. Elżbieta Sokołowska IV D
19. Anna Białous IV E
20. Halina Matwiejczuk IV F
21. Halina Stasiewicz IV G
22. Zbigniew Cedrowski V A
23. Lena Ławniczuk V E
24. Anna Gryciuk V F
25. Maria Kamińska VI D
26. Jolanta Szarkowska VI E
27. Danuta Witkowska VII C
28. Mirosława Gil VII D
29. Regina Siemiończyk VIII B
    

W roku szkolnym 1988/1989 działały liczne organizacje uczniowskie: Samorząd Uczniowski z podziałem na trzy grupy wiekowe: „Pacholęta”, „Sztubacy”, „Żacy”; (Samorząd Uczniowski swoją oficjalną działalność rozpoczął 13.09.1988r. - funkcję pierwszego opiekuna samorządu objęła p. Teresa Szeretucha), Zuchy, Harcerstwo, Liga Ochrony Przyrody, Polski Czerwony Krzyż. Nauczyciele prowadzili różne koła przedmiotowe: „Koło sprawnych rąk”, „Koło techniczne”, „Koło fotograficzne”, ”Koło modelarskie”, „Koło historyczne”, „Koło TPPR”, „Koło języka rosyjskiego”, „Koło żywego słowa”, „Koło polonistyczne”, „Koło komputerowe”, „Koło matematyczne”, ”Koło chemiczne”, „Koło plastyczne”, „Koło LOP”, „Koło biologiczne”, „Koło geograficzne”, „Koło matematyczne”. W szkole działała także Spółdzielnia Uczniowska oraz świetlica szkolna (pod kierownictwem pani Wiery Żamojdy; początkowo mieściła się w dwóch niedużych pomieszczeniach przy pokoju nauczycielskim; w lutym 1989 r. została przeniesiona do dużej przestronnej sali w bloku sportowym) złożona z sześciu grup wychowawczych (zgłosiło się 217 uczniów). Funkcjonowała także kuchnia, która w roku szkolnym 1988/1989 żywiła 383 uczniów i 46 nauczycieli.

W roku szkolnym 1988/1989 szkoła brała udział w licznych akcjach, m. in.: na rzecz ofiar trzęsienia ziemi w Armenii (młodzież i pracownicy szkoły przystąpili do zbiórki pieniędzy i darów rzeczowych), w akcji „O uśmiech i radość dziecka” przekazując do PCK duże ilości odzieży książek i zabawek. Szkoła zebrała również 248 pozycji książkowych dzieciom Grodzieńszczyzny, jak również miała swój pieniężny wkład w budowę Pomnika Nauczycieli Tajnego Nauczania oraz przekazała wkład Spółdzielni Mieszkaniowej „Słoneczny Stok” na zakup sztandaru spółdzielni. 23 czerwca 1989 r. zakończył się pierwszy pełny rok szkolny.

W roku szkolnym 1989/90 liczba uczniów wzrosła do 2264 (1346 z kl.0 - III i 918 z kl. IV – VIII), a funkcję wicedyrektora powierzono pani Annie Topór 01.09.1989 – 2003 r.

Ustanowiono puchar przewodni dyrektora szkoły, który miała otrzymywać klasa za najlepsze wyniki nauczania. Po I semestrze puchar otrzymała kl. IV f wychowawca Halina Staniewicz, a za osiągnięcia w II semestrze kl. IV a.

Rok szkolny 1989/90 obfitował w działalność różnorodnych kół zainteresowań i organizacji szkolnych, m. in. „Koło fizyczne”, „Koło matematyczne”, „Koło informatyczne”, „Koło biologiczne”, „Koło geograficzne”, „Koło techniczne”, „Koło plastyczne”, „Koło historyczne”, „Koło żywego słowa”, „Chór i zespół fletów prostych”, „Szkolny Klub Sportowy”, „Zespół lalkowy – Kukiełkowe Bractwo”, „Drużyny zuchowe”, „164 Drużyna harcerska”, „Drużyna harcerska”, „SKKT”, „PCK”, „LOP”, „Spółdzielnia uczniowska”, Samorząd Szkolny (opiekunem została M. Wileńska).

Szkoła również uczestniczyła w różnych akcjach społecznych m. in.: zbiórce zabawek, książek przekazanych w formie prezentów noworocznych dzieciom z Państwowego Domu Małego Dziecka w Białymstoku oraz dzieciom z rodzin potrzebujących pomocy na osiedlu Zielone Wzgórza. Z inicjatywy pana wicedyrektora Józefa Klima założono Fundusz Pomocy Dzieciom. Wpłaty na konto wpływały z dobrowolnych składek nauczycieli, zakładów pracy, z kwesty w środowisku (PCK), imprez dochodowych organizowanych przez szkołę, ze zbiórek i sprzedaży takich artykułów jak: książki, zabawki, ubrania.

Działalność społeczną szkoły opisał Kurier Poranny w artykule „Dzieci – dzieciom”…. …„Samorząd Szkolny w białostockiej Szkole Podstawowej nr 44 na Zielonych Wzgórzach organizuje wiele akcji, aby pomóc dzieciom z biednych rodzin. Obecnie zbierają pieniądze na bezpłatne obiady, dożywianie i zapomogi. „Planujemy cały zestaw działań – mówi Kasia Głogowska, przewodnicząca samorządu. Będziemy organizować płatne dyskoteki, pokazy filmów video, zbiórkę makulatury, aukcję prac uczniowskich. Chcemy także przeprowadzić kwestę na osiedlu, nawiązać kontakt z miejscową parafią i działającymi na naszym osiedlu spółkami.” „Robiliśmy już podobną zbiórkę przed świętami – dodaje Joanna Potoczek, wiceprzewodnicząca samorządu. Zebraliśmy dużą ilość zabawek, które podarowaliśmy dzieciom z Domu Małego Dziecka i podopiecznym naszej przychodni rejonowej”. Aktualnie działacze samorządu są zajęci zbiórką nalepek. Wyczytali, że jedna z zachodnioniemieckich firm po przesłaniu 3000 jej symboli (wydruk komputerowy z cyframi zaczynającymi się od 4) funduje wózek inwalidzki. 7 – letnia dziewczynka ze szkoły bardzo go potrzebuje, a rodzice nie mają pieniędzy na jego zakup. Chcą jej pomóc. Zebrali już kilkaset potrzebnych nalepek. Za naszym pośrednictwem apelują do mieszkańców naszego miasta o pomoc w zbiórce. Tym bardziej, że obecnie w Białymstoku można kupić wiele artykułów, np. olej słonecznikowy, wyroby czekoladowe z poszukiwanym symbolem…”.

Po raz pierwszy w historii szkoły pojawił się olimpijczyk. Został nim uczeń kl. VIII a - Piotr Jamróz, który pod kierunkiem pani Joanny Ciesielskiej zajął III miejsce w Wojewódzkim Konkursie Fizycznym i był zwolniony z egzaminu wstępnego do szkoły średniej. Zastępca dyrektora p. Józef Klim z końcem roku szkolnego odszedł ze Szkoły Podstawowej nr 44 z powodu awansu na dyrektora V Liceum Ogólnokształcącego.

W kolejnym roku szkolnym 1990/91 w szkole uczyło się 2659 uczniów. Zajęcia odbywały się w godz. od 7.30 – 18.50.

Po raz pierwszy katecheza stała się przedmiotem nauczania w szkole. Ze względu na warunki lokalowe, lekcje religii w kl. I – III odbywały się w budynku szkoły, pozostali uczyli się w salach katechetycznych przy kościele. 15 grudnia 1990 r. o godz. 12.00 na sali gimnastycznej odbyła się uroczystość poświęcenia i zawieszenia symboli religijnych w pomieszczeniach szkolnych poprzedzona nabożeństwem w kościele katolickim i w cerkwi prawosławnej. W uroczystości udział wzięli uczniowie, nauczyciele oraz rodzice.

Języka angielskiego chcieli uczyć się prawie wszyscy – niestety, wobec braku nauczycieli tylko uczniowie klas piątych mieli to wyjątkowe szczęście.

Sprawnie funkcjonowała stołówka szkolna z bezpłatnym dożywianiem osób najbiedniejszych oraz zawsze pełna świetlica szkolna. We wrześniu 1991r. oddano do użytku drugą szkołę na osiedlu – Szkołę Podstawową nr 48 (obecnie Publiczne Gimnazjum nr 18) i od tego czasu liczba uczniów Szkoły Podstawowej nr 44 co roku ulegała zmniejszeniu.

Kolejnym wicedyrektorem w 1991 r. została pani Jadwiga Kochańska (zastąpiła wicedyrektora dyrektora p. Jerzego Citko, który z dniem 1 marca 1991 r. został dyrektorem Szkoły Podstawowej nr 48 na ul. Magnoliowej 13). Pani Kochańska funkcję tę pełniła do 2007 r.

Dnia 5 czerwca 1991r. w Białymstoku miała miejsce wizyta Ojca Świętego. Młodzież z naszej szkoły włączyła się do dekorowania szkoły, pełniła służbę porządkową, licznie uczestniczyła w spotkaniu z Janem Pawłem II.

Pod koniec roku szkolnego 1990/91 dwoje uczniów szkoły Agnieszka Blady i Konrad Bańkowski z kl. VII a znaleźli się w gronie laureatów Ogólnopolskiego Konkursu „Młodzież na morzu”. W nagrodę uczestniczyli razem z opiekunem p. Elżbietą Wądołowską w tygodniowym rejsie po Bałtyku na okręcie szkolnym Akademii Marynarki Wojennej.

W latach 2004 - 2012 wicedyrektorem szkoły była pani Ewa Barbara Zaniewska, natomiast od roku 2007 do chwili obecnej funkcję tę sprawuje pani Grażyna Wołkowycka – Tomaszuk.

W dniu 6 czerwca 2012 r. odbyła się uroczystość nadania szkole imienia Stanisława Moniuszki. Patronem został wybitny polski kompozytor, twórca ,,Halki" i ,,Strasznego dworu". Tak godny patron ukierunkowuje proces wychowawczy na takie wartości jak: patriotyzm, prawość, rozwijanie talentów.

Uroczystości rozpoczęło nabożeństwo w cerkwi pw. Zmartwychwstania Pańskiego i msza w kościele pw. Świętej Jadwigi Królowej.

Odczytanie aktu nadania imienia, przekazanie sztandaru uczniom szkoły oraz część artystyczna inspirowana postacią i twórczością patrona miały miejsce w szkole w obecności zaproszonych gości, nauczycieli, uczniów i rodziców.

Z dniem 1 września 2012 r. obowiązki dyrektora pełni mgr Ewa Barbara Zaniewska.

Od roku szkolnego 2012/2013 w Szkole Podstawowej Nr 44 im. Stanisława Moniuszki przyznawany jest tytuł „Super Uczeń”. Jego celem jest wyłonienie spośród uczniów takiego, który uzyskał nieprzeciętne wyniki w nauce i zachowaniu, zajął czołowe miejsce w konkursach przedmiotowych i sportowych, wykazał się aktywnością na rzecz szkoły, a swoją postawą moralną dawał wzór do naśladowania.

W maju 2013 roku odbyły się obchody Jubileuszu XXV – lecia Szkoły Podstawowej Nr 44 im. Stanisława Moniuszki w Białymstoku. Uroczystości rozpoczęły się 25 maja mszą świętą w kościele pw. św. Jadwigi Królowej i nabożeństwem w cerkwi pw. Zmartwychwstania Pańskiego. Podniosłość święta została podkreślona poprzez obecność pocztu sztandarowego szkoły. Dnia 27 maja miała miejsce uroczysta akademia w szkole. Salę gimnastyczną wypełnili uczniowie, nauczyciele, pracownicy obsługi i administracji, rodzice, emerytowani nauczyciele oraz znamienici goście.

Od września 2014 r. funkcję drugiego wicedyrektora szkoły objęła pani Bożena Ewa Kujawska.

Kadra kierownicza szkoły

Dyrektorzy szkoły

• mgr Walentyna Półjanowicz od 1988 do 2012
• mgr Ewa Barbara Zaniewska od 2012 do chwili obecnej

Wicedyrektorzy szkoły

• mgr Józef Klim od 1988 do 1990
• śp. mgr Jerzy Citko od 1988 do 1991
• mgr Anna Topór od 1989 do 2003
• mgr Jadwiga Kochańska od 1991 do 2007
• mgr Ewa Barbara Zaniewska od 2004 do 2012
• mgr Grażyna Wołkowycka – Tomaszuk od 2007 do chwili obecnej
• mgr Bożena Ewa Kujawska od 2014 do chwili obecnej
  

"Klub Ośmiu"

SZKOLNY KLUB WOLONTARIUSZA "KLUB OŚMIU"

przy Szkole Podstawowej nr 44 w Białymstoku

Fundacja „Świat na Tak”

www.swiatnatak.pl

e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

Chór Szkoły Podstawowej Nr 44 w Białymstoku powstał we wrześniu 2002 roku a od 2007 roku  uczestniczy w Ogólnopolskim Programie „Śpiewająca Polska”.

W ciągu dziewięciu lat istnienia chór uświetniał wiele uroczystości szkolnych a także brał udział w różnorodnych koncertach – wręczenie statuetek „Nauczyciel Mądry Sercem”(2007r.), „Msza a – moll” S. Moniuszki poprzedzająca beatyfikację ks. Michała Sopoćki(2008r.), „Akademia Pana Kleksa”(2010r.), „Jutro Święto Niepodległości” - pieśni Stanisława Moniuszki i innych kompozytorów polskich(2010r.), I Miejski Koncert Kolęd i Pastorałek „Kolęda Malucha”(2011r.). Uczestniczył także w licznych przeglądach zespołów chóralnych, zdobywając Złote i Srebrne Dyplomy oraz Wyróżnienia.

W 2011r. chór zdobył Nagrodę Główną – Statuetkę w X Wojewódzkim Przeglądzie Chórów Szkolnych.

Dyrygent

mgr Grażyna Wołkowycka – Tomaszuk jest absolwentką Uniwersytetu Warmińsko – Mazurskiego w Olsztynie, kierunek: Edukacja Artystyczna w Zakresie Sztuki Muzycznej. Od 2002 roku założyła i prowadzi Chór Szkolny przy Szkole Podstawowej Nr 44 w Białymstoku a także współpracuje z białostockim chórem Komendy Wojewódzkiej Policji.